پيامبر اكرم (ص) مي فرمايد: نيكو همسر داري زن جهاد است و اين عمل را برابر تمامي جمعه و جماعات و حج و جهاد هاي مرد قرار مي دهد. مسلم است همان طوري كه ان اعمال خير و شايسته براي مرد به سادگي و رايگان به دست نمي آيد؛نيكو همسر داري زن هم چيزي نيست كه به رايگان حاصل شود.اگر زن جهاد اكبر نداشته باشد و تابع هوا و هوس باشد،هيچ گاه موفق به اين امر مهم نخواهد شد.

پس اساس همسرداري درست همان جهاد اكبر اوست كه با انجام آن در تمام مقامها و فضايل مرد ،همدوش او مي گردد.

بنابراين اسلام به هر عاملي كه باعث ايجاد انس و الفت ،و محبت بيشتر كانون خانواده شود ترغيب مي كند.

زن و شوهر بايد سعي كنند محيط خانواده توام با آرامش و صميمت و تفاهم باشد ؛ و با مراقبت در رفتار و گفتار و احترام متقابل و حسن معاشرت ،رضايت و محبت يكديگر راجلب نمايد.

دو همسر باد قدردان زحمات يكديگر باشند.اگر مرد مسئول تامين هزينه زندگي است،حاصل دسترنج خود را بدون منت و سخاوت مندانه صرف زندگي مي كند؛همسرش وظيفه دارد در قبال زحمات او قدردان بوده؛و هماره با روي گشاده از او تشكر نمايد.

اگر زن در امور منزل از تنوع و ظرافتهاي خاص استفاده نموده و صفا و محبت را به خانواده به ارمغان مي آورد ،شوهر نيز وظيفه دارد در قبال اين زحمات قدرداني نموده از خانه دار ي و همسر داري او تشكر نمايد.

لازم است زن و شوهر در تمام زمينه هاي زندگي مشترك ،اعم از امور داخلي و بيرون خانه هماره همدل و يار يكديگر باشند،و شوهر نيز نبايد تصور نمايد كه كارهاي داخلي خانه به او ربطي نداردو زن زن به تنهايي مسؤول آن است!

دو همسر بايد سعي كنند در مسائل خانه و خانواده مشاور يكديگر باشند ، زيرا مشاوره علاوه بر اينكه موجب استفاده و بهره گيري از تجارب و انديشه هاي يكديگر و شكوفايي استعدادهاست ، باعث احترام و شخصيت دادن و به حساب آوردن طرف مي باشد و در نهايت باعث محبت بيشتر مي شود.

زن و شوهر بايد با يكديگر صميمي و يكرنگ باشند، از هر چيزي كه باعث بي اعتمادي به يكديگر مي شود پرهيز كنند.