زن جامعه اسلامي، با آگاهي از شخصيت والاي خويش و با علم به مسائل ضروري زندگي در بعد معنوي و مادي، و با شناخت دنيا و فرهنگ خود، بايد به پاسداري از اصيل ترين فضيلت، يعني حيا و عفت بپردازد و در پرتو آن، سعادت دنيا و آخرتش را تامين كند. هيچ عامل معنوي چون حفظ حيا وعفت در سعادت زن موثر نيست. ظهور فعلي اين ويژگي ها در زنان، اساس حفظ عزت و شخصيت انساني است. امير مومنان علي (ع) درباره اين دو صفت انساني فرموده اند: «حيا، كليد هر خوبي و عفت، منشا هر خيري است.»